હું બળ્યો છું, તે છતાં બ્હેકી ઊઠ્યો,
ધૂપ અગરુ નો થઈ મ્હેકી ઊઠ્યો !
શ્યામ અંજન છું છતાં એ આંખમાં,
સ્વ્પ્ન લીલુડું થઈ લ્હેકી ઊઠ્યો !
વીજ ચમકી, વાદળી ઝરમર ઝરી,
મોરલાના પિચ્છ શું ગ્હેકી ઊઠ્યો !
ફૂટતાં અત્તરની શીશી ઢોલિયો,
બાથ માં મેડી લઈ મ્હેકી ઊઠ્યો !
--------------- જિતેન્દ્ર કા. વ્યાસ.
