મંઝિલ બની ને આવ ન રાહબર બની ને આવ
મુઝ માર્ગમાં ભલે ન તું સહચર બની ને આવ
કિન્તુ મને ન છોડ અટૂલો પ્રવાસમાં
કાંઈ નહી તો છેવટે ઠોકર બની ને આવ
-----બેફામ

પાંખ નુ કૌવત કે હું ધીમો કદી પડતો નથી
ઉડ્ડયન કરતો રહુ છું પાછળ કદી હટતો નથી
મારા જીવન માં ખામી શોધનારા સાંભળો
બહુ ઉંચી વસ્તુઓનો પડછાયો કદી પડતો નથી.
----નાદાન

એને ખુંચે છે મારૂ અજવાળુ
જે મળે છે મને સ્વજન થઈ ને
જોઇને મારા હાથ માં દીવો
લોક તુટી પડ્યા પવન થૈ ને.
-----ખલીલ ધનતેજવી

ચઢી આવે યદી ભૂખ્યો કોઇ હાંકી કહાડે છે

નથી કાંઈ પેટ જેવુ અન્નકૂટ એને જમાડે છે

કરાવે છે મકાનો ખાલી મંદિર બાંધવા માટે

અહી માણસને મારી લોક ઈશ્વરને જિવાડે છે

------અમૃત ઘાયલ

નિહાળી નેત્ર કોઇના તારુ ન્યાલ થઇ જાવુ

અને અમને બનાવી તારૂ માલામાલ થઇ જાવુ

દિવસ વિતી ગયા એ ક્યાંથી પાછા લાવુ મન મારા

બહુ મુશ્કિલ છે 'ઘાયલ' માંથી અમૃતલાલ થઈ જાવુ.

------અમૃત ઘાયલ

આજ મારી આંખ માં વેરાન આખો બાગ છે

શું બતાવુ આપને કે ઉર મહી શી આગ છે

જોઈ કાળો તલ ગુલાબી ગાલ પર હરખાવ ના

દિલ બળી તણખો ઉડ્યો એનો પડેલો દાગ છે.

-------જયંત શેઠ