એક સ્મરણ બસ સળવળ્યું છે એ જ લખવાનું તને,
આંખમાં કૈં અવતર્યું છે એ જ લખવાનું તને.
એક આખી રાત જાગી છેવટે મધુમાસમાં
પુષ્પનું પડ કોતર્યું છે એ જ લખવાનું તને
આજ મોસમની મજાનો સ્વાદ લઈને ટેરવે,
અંગ જમણું ફરફર્યું છે એ જ લખવાનું તને.
દોસ્ત, સહિયારી ક્ષણોને રાતભર બાળી અને
રોજ કાજળ કાલવ્યું છે એ જ લખવાનું તને.
એક અટકેલી સ્થિતિનું ‘હું’થી ઘેરાયું કવચ
ઓગળી અળગું કર્યું છે એ જ લખવાનું તને.
ક્યાંક ગુલમ્હોરી ક્ષણોના પગરવોને સાંભળી
કાનમાં પીછું ફર્યું છે એ જ લખવાનું તને.
--------------સુરેન ઠાકર ‘મેહુલ’
